ADSL چگونه کار می‎کند؟

DSL یکی از تکنولوژی هایی است که دسترسی به اینترنت را در چند سال اخیر، متحول کرده است. پیش از ADSL، دسترسی به اینترنت از طریق مودم های Dial-up امکان پذیر بود که باعث اشغال شدن خط تلفن میشد. ولی ADSL چطور کار میکند که خط تلفن اشغال نشده و اینترنتی با سرعت حداکثر 24Mbps را می‎تواند فراهم کند؟ در این مقاله، می‎خواهیم پاسخ این سوال را بررسی کنیم.

Digital Subscriber Line یا DSL، تکنولوژی است که دارای چندین زیر شاخه می‎باشد. معروفترین آن‎ها، ADSL یا Asymmetric DSL می‎باشد که ما برای دسترسی به اینترنت، از آن استفاده می‎کنیم. همانگونه که از نام ADSL بر می‎آید، سرعت Download و Upload آن نامتقارن است. حداکثر سرعت Download در ADSL می‎تواند 8Mbps و حداکثر سرعت Upload آن می‎تواند 1.544Mbps باشد. با این همه Revision جدید ADSL، نسخه +ADSL2 بوده که حداکثر سرعت Download آن 24Mbps و سرعت Upload آن به 1024Kbps می‎تواند برسد. ساختار شبکه DSL به صورت زیر است:

ISP در هر منطقه مخابراتی، دستگاه‎هایی به نام (DSL Access Multiplexer (DSLAM نصب می‎کند. هنگامی که شما درخواست اینترنت ADSL می‎دهید، خط شما نیاز به رانژه شدن دارد. رانژه شدن خط به معنی آن است که خط شما از سوئیچ مخابرات جدا شده و به DSLAM متصل شود. با این همه برای اینکه خط شما همچنان امکان شماره‎گیری نیز داشته باشد، DSLAM دارای Splitter ای می‎باشد که خروجی این Splitter، مجددا به سوئیچ مخابرات متصل میشود تا شما هم‎زمان بتوانید Voice و Data را بر روی خط تلفن خود داشته باشید. تصویر زیر، DSLAM Huawei را نشان می‎دهد:

فاصله DSL Modem تا DSLAM حداکثر می‎تواند 6 کیلومتر باشد. DSLAM دارای کارت Uplink ای است که توسط فیبر نوری، به روتر Service Provider متصل می‎شود. این روتر، اصطلاحاً BRAS نام دارد که PPPoE Server می‎باشد. Service Provider برای اینکه بتواند شما را اهراز هویت کند، نیاز به دریافت User Name و پسورد شما دارد. محبوب‎ترین پروتکل لایه دو که امکان Authentication را فراهم می‎کند، PPP است. بنابراین Username و پسورد دریافتی از Service Provider را در ADSL Modem خود تنظیم می کنیم. عموماً Service Provider ها دارای سروری جهت Authentication و Authorization هستند که اعتبار حساب شما را بررسی می‎کند. در صورتی که حساب شما اعتبار کافی را داشته باشد، دسترسی شما به اینترنت فراهم می‎شود.

درواقع DSLAM را می‎توان یک سوئیچ با پورت های بسیار زیاد تصور کرد. چرا که اکثر مکانیزم های Switching در آن وجود دارد؛ با این تفاوت که به طور پیش فرض، تمامی پورت های DSL آن از یکدیگر ایزوله بوده و فقط به پورت Uplink، دسترسی دارند (همانند مکانیزم Private VLAN در سوئیچ لایه سه).

هنگامی که ADSL Modem را به خط تلفن متصل می‎کنید، پس از چند لحظه چراغ DSL آن روشن می‎شود که به معنی آن است که توانسته با DSLAM ارتباط برقرار کند. همانند زمانی که پورت شبکه PC خود را به Switch متصل کرده و چراغ کارت شبکه PC شما روشن می‎شود. پس از آن، چراغ Internet مودم شما روشن می‎شود که نشان دهنده کانکت شدن PPPoE در BRAS می‎باشد.

سوال اینجاست، چگونه صوت و Data به طور هم زمان بر روی خط تلفن کار می‎کنند؟

صدای انسان بر روی خطوط تلفن در محدوده 300 الی 3400 مگاهرتز منتقل می‎شود. درحالی که DSL، دیتا را بر روی فرکانس 25kHz الی 1.1MHz منتقل می‎کند که فاصله زیادی با محدوده صوت دارد. تصویر زیر، این فرکانس ها را بر روی نمودار نشان می‎دهد:

با این همه شما در منزل، نیاز به دستگاه کوچکی به نام Splitter دارید تا دیتا را از Voice جدا کند. بدون استفاده از این دستگاه، هنگامی که گوشی تلفن را برمی‎دارید، صدای نویز دیتا را خواهید شنید. همچنین هنگامی که تلفن زنگ می‎خورد، احتمال قطع شدن DSL شما زیاد می‎باشد. بنابراین به تعداد گوشی‎های تلفنی که در منزل دارید، نیاز به داشتن Splitter خواهید داشت.

نویسنده مقاله: سید حسین آل طعمه

نوشته شده در تاریخ: 94/09/07